De orgels in de Sint-Petrusbasiliek
Klik op één van de titels voor informatie over het betreffende orgel.
Smits hoofdorgel
Verschueren koororgel
Balthasar-Florence harmonium
Dumont & Lelièvre harmonium
Smits hoofdorgel
Verschueren koororgel
Verschueren-orgel van zusters Ursulinen Toen het klooster van de zusters Ursulinen, gelegen aan de Baroniestraat te Boxtel in 1985 werd opgeheven, moest ook een herbestemming worden gevonden voor het in de kapel van het klooster aanwezige Verschueren-orgel. Zoals sinds de zestiger jaren gebruikelijk werd, stond de priester voortaan met het gezicht naar het volk en werd het altaar vaak midden in de kerk geplaatst, hetgeen ook in de Sint-Petruskerk, medio 1964, gebeurde. Het parochieel koor (dat heel vroeger uitsluitend uit mannen bestond) was intussen een een gemengd koor en groeide in omvang. Tot omstreeks 1983 (?) stond het koor opgesteld op het oxaal of koorbalustrade ter weerszijden van het orgel. |
|||||
Wijziging in kooropstelling Wellicht door samenloop van omstandigheden – een in omvang groeiend koor dat steeds moeilijker een plaats vond rondom het orgel, alsmede veranderde lithurgische inzichten – werd gezocht naar een andere plek voor het koor. Aanvankelijk werd die gevonden achter het altaar, waarbij het koor dus met het gezicht richting kerkgangers stond opgesteld. Later werd die plaats verruild voor een opstelling in de linker transeptveugel. In die situatie werd het voor de organist op het Smits-orgel lastig het koor goed te begeleiden, omdat contact moeilijk te leggen en te onderhouden was.Verschueren-orgel van zusters Ursulinen verhuist naar Sint-Petrus Zo verhuisde het beschikbaar gekomen Verschueren-orgel van het klooster van de zusters Ursulinen in 1987 naar de noordoostelijk wand van de linker transeptvleugel. Dit orgel is een instrument met electro-pneumatische “aandrijving”, hetgeen betekent dat plaatsing van de speeltafel veel flexibeler is en – indien nodig – verder weg van het eigenlijke orgel kan plaatsvinden, dan bij een geheel mechanisch orgel mogelijk is. Daar staat het tot op de dag van vandaag. Het bleek een goede keuze: een uitstekende positie om het koor te begeleiden en het instrument bezit een aangename klank. In dit kader is het ook interessant de oorspronkelijke functie van, alsmede de ontwikkeling van een deel van het Smits-orgel, namelijk het balustradeorgel of orgelpositief te lezen. |
|||||
Dispositie
|
Balthasar-Florence harmonium
In de kooromgang van de Sint-Petrusbasiliek staat sinds 2013 een drukwindharmonium, aangekocht door Tommy van Doorn in 2011. Het instrument is gebouwd door de bouwer Balthasar-Florence en dateert van begin 20e eeuw. Dit bedrijf was gevestigd in het Belgische Namen en werd geleid door Henri Balthasar-Florence (1844-1915, in zijn tijd een bekend componist en dirigent), en maakte naast harmoniums ook piano’s. In Namen zijn vandaag de dag nog een “Rue Balthasar-Florence” en een muziekschool (“Conservatoire Balthasar-Florence de Namur”) te vinden.
Het instrument heeft naar verluidt schade opgelopen door inslag van granaatscherven in de Eerste Wereldoorlog, toen het zich in een dorpje aan de Belgische IJzer bevond. Enkele kleine reparaties in het hout zouden hiervan getuigen. Bij een onderhoudsbeurt door Arie Schüller uit Woerden is in 2015 de Clairon in het hoogste octaaf weer volledig gemaakt (tongen die bij een eerdere reparatiebeurt waren geplaatst bleken van slechte kwaliteit en waren buiten werking gesteld). |
Dispositie:
De dispositie is naar het model van het klassieke Franse drukwindharmonium, en biedt de gelegenheid tot het spelen van een groot repertoire. Het harmonium heeft boventoonrijke 8-voeten en een forse klank in de 16- en 4-voeten. Het royale geluid komt goed tot zijn recht in de ruime Sint-Petrusbasiliek.
|
Dumont & Lelièvre harmonium
Sinds september 2016 bevindt zich een drukwindharmonium van de Franse bouwer Dumont & Lelièvre in de Sint-Petrusbasiliek in Boxtel. | |
Het instrument is een zogenaamde Médiophone en dateert van eind 19e eeuw. In het bovenste deel van de kast zijn resonantieboxen aangebracht, die de draagkracht en klank van een aantal registers versterken. | |
Vanaf 1925 heeft dit instrument dienstgedaan in het klooster van de Zwarte Zusters in Dendermonde. Het was door hen als tweedehands instrument in gebruik genomen na de heropening van het klooster, dat tijdens de Eerste Wereldoorlog verwoest werd. Na de sluiting van het klooster in 2013 heeft Arie Schüller het instrument gereviseerd en is het door Tommy van Doorn aangekocht en geplaatst in de kooromgang van de Sint-Petrusbasiliek in Boxtel. Met de Médiophone wilde Dumont & Lelièvre de klank van het pijporgel nabootsen, maar ook de expressieve kwaliteiten van het harmonium behouden. Het beoogd gebruik was dan ook in kerken en kapellen. De bouwer maakte diverse modellen (soms met een front van namaak-orgelpijpen); het instrument dat in Boxtel staat is in de catalogus aangegeven als model G, met een kast in Renaissance-stijl. | |
De dispositie is als volgt: |
|
Bas: 1 – Cor Anglais 8′ 2 – Bourdon 16′ VB – Voix de Basse 8′ (combinatie van 1 en V) B – Baruphone 32′ V – Violoncelle 8′ 3 – Clairon 4′ 4 – Baryton 8′ 5 – Contre Basse 16′ CN – Cor de Nuit 8′ T – Tremolo 4′ |
Discant: 1 – Flûte 8′ 2 – Clarinette 16′ C – Voix Celeste 8′ S – Saxophone 32′ V – Violetta 8′ & 4′ (combinatie van 1, C, 3, T) 3 – Fifre 4′ 4 – Flûte Suisse 8′ 5 – Hautbois 16′ H – Harp Eolienne 16′ T – Tremolo 8′ |
Verder de combinaties Concert Angélique (5 en V in de bas, 1, C en H in de discant) en Echo Celeste (V in de bas, 1 en T in de discant), Grand Jeu als kniehevel, Expression en aan de achterzijde een handpomp.
In het kwartaalblad ‘Vox Humana’ van de Harmonium Vereniging Nederland, jaar 2018 nummer 1, wordt dit instrument in het kader “Harmonium van het kwartaal” verder toegelicht en besproken door Joop Rodenburg. Tijdens de matineeconcerten door Tommy van Doorn is dit instrument steeds te beluisteren. |